من

دوست داشتم آسمان دلم همیشه آبی باشه اما نمی دونم چی شد که اینجوری نشد 
گاهی لکه های ابر جایی غیر دل من برای گذر پیدا نکردن 
و من قبولشون کردم 
قبولشون کردم چون فکر کردم با وجود اونا هیچوقت آسمون دلم رنگ یکنواختی نخواهد گرفت